Vanavond een
viertal leden van Videoclub Maassluis op bezoek met een keuze uit hun
film collectie. Niet de absolute top, maar toch een aardige doorsnede
van films van deze club, aldus een toelichting van Loes Schopman. We
zagen de volgende films:
"Een mooi herfst" , een film van Loes Schopman, met een sterke tekst en toch ook mooie
beelden. Wel verdienen deze het gebruik van een statief. Jammer van de
achtergrond ruis. Het was een van haar eerste films, waardoor de
aanwezige achtergrondruis nog wel te verklaren was. Basis voor deze
tekst waren haiku's, een Japanse dichtvorm, geschreven in drie
regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel
weer 5 lettergrepen telt.
"De verwondering" was een film van Anthony Buitelaar, gemaakt in het nieuwe Madurodam. Daarin speelden de kleinkinderen de hoofdrol en het resultaat was "superieur", zoals deze het noemden. Wel zien we dan toch wel de problemen bij het maken van zo'n film. Hollende kinderen zijn moeilijk bij te houden, soms zie je ze niet maar hoor je ze wel. Toch wel mooie beelden. Door enkelen werd een muziekje als achtergrond gemist, maar de maker had bewust gekozen voor het weglaten hiervan en alleen het live geluid te gebruiken. Soms had dat live geluid beter weggelaten kunnen worden omdat het soms niet te herleiden was tot de getoonde beelden. Al met al een mooie herinnering aan een dagje uit met de kleinkinderen.
"Garfield",
eveneens van Anthony Buitelaar, was een wat emotionele film. Een poes
is ziek geworden, gaat naar de dierenarts, wordt geopereerd en gaat
dood. Een kind vertelt het verhaal en we proeven de emotie in het
geheel. Het leven gaat gewoon weer door. Een mooi document, vooral voor
later.
"Impressie korenfestival" werd gemaakt door een aantal clubleden tijdens "Koren 2000". De opnamen
werden gemaakt met meerdere camera's, alhoewel dat op sommige momenten
niet te merken was. Een probleem bij sommige gefilmde koren was de
verlichting. Een koor stond zelfs voor een grote glaswand. Het geluid
was op een camera opgenomen met 2 microfoons aan een hengel boven de
koren en was van uitstekende kwaliteit. Soms moest wel aan de beelden
worden gesleuteld, hetgeen volgens Jan Mens veel werk was geweest. Hij
gaf het advies om bij geluid te kiezen voor een opname niveau van -12
db, zodat eventuele pieken in het geluid nog altijd opgevangen kunnen
worden.
"Industrieel erfgoed" van Jan Mens bracht ons naar een uithoek in Polen. Tijdens een reis kwam hij bij toeval terecht in Elblag en zag daar hoe schepen op het Elblanski Kanal een hoogteverschil van 100 meter moesten overwinnen. Mooie beelden met fraaie details van dit in 1860gebouwde erfgoed, ondersteund door een goed verhaal. Schepen tot 50 ton worden over land gesleept via vijf hellende vlakken. De stem van Ton van der Heijden mag men best vaker gebruiken.
"Vliegekovich"
van Tom van der Hoff was gemaakt als een opdracht op een vooraf
beschikbaar gestelde muziek. Het werd een symfonie van kleur en beelden,
waarbij vliegers "hoog te zweven in de wind" een centrale rol speelden.
Leuk om zo'n uitwerking te zien. Passende en mooie beelden bij wat
minder bekende muziek.
"Pelgrimstocht naar El Rocio" van Loes Schopman was een indrukwekkende reportage van Spaanse bedevaartgangers naar de maagd van Rocio. Met Pinksteren bezoeken zo'n 1 miljoen pelgrims (Rocieros) dit anders kleine en vrijwel uitgestorven dorp van 700 inwoners. Een goed verhaal met mooie beelden. Vooral het contact van de maakster met de pelgrims was mooi in beeld gebracht. Natuurlijk speelt daarbij een rol dat men dat de taal machtig is. Prettig om naar te kijken en door de fraaie kleuren blijft men aandachtig kijken.
"Een vijfdaagse wandeltocht van West naar Oost" van
Tom van der Hoff liet ons veel zien van de stad Berlijn. Erg veel
informatie kwam over ons heen, veel daarvan blijft dan niet hangen,
alleen de fouten tegen de Duitse taal blijven dan hangen. Als we dat
langs ons heen laten glijden houden we toch een mooi beeld over van de
stad en de wandeling. Jammer van de vele pans en zooms, waardoor de rust
ontbrak.
"Sirella" van Tom van der Hoff was een
verfilming van een show, opgenomen tijdens de repetitie op
verschillende dagen. Het geheel draait om Mariel Hermine en is een
modern sprookje met natuurlijk een goede afloop "en ze leefden nog lang
en gelukkig". De beelden waren een aantal jaren terug opgenomen en nu
overgezet op video, hetgeen in de beelden was terug te zien. Mooie en
lopende samenvatting van de show op muziek van Francis Lai.
"Antelope Canyon" van Loes Schopman bracht ons naar het land van de Novajo indianen in Arizona. Prachtige beelden van mooie rotsformaties, ontstaan door het uitschuren van de zachte rotsformaties. De opnamen waren gemaakt op Hi-8 en gemengd met dia's. Mooi om naar te kijken en voor de maakster een leuke herinnering.
"Synchro" van Tom van der Hoff was een registratie van een schoonzwem
demonstratie in Nieuw-Vennep als voorbereiding op de OS van een tweetal
zwemsters. Op muziek van "The Italian job" zien we twee zwemsters in
onze ogen een uitstekende prestatie leveren. Het bleek later niet
voldoende te zijn voor de spelen in Londen. Aangezien een groot gedeelte
van synchroon zwemmen zich onder water afspeelt, misten we wel de
nodige beelden. Tom wilden zijn camera daaraan echter niet blootstellen.
De films was speciaal gemaakt voor de twee zwemsters.
Al
met al samen we een breed scala aan onderwerpen de revue passeren en
kregen we een mooi beeld van de doorsnede van de films van de club uit
Maassluis. Door het grote aantal films en een geanimeerde discussie werd
het een latertje. Daarvan heeft echter niemand spijt gehad. In de
komende tijd willen we als club een tegenbezoek brengen.